les ecoles public

Nu ik een tijdje meedraai op het schooltje merk ik pas hoe slecht het gesteld is met de staatsscholen. De staatsscholen hebben een slechte reputatie in Madagascar omdat de leraren slecht zouden zijn. Ze krijgen toch wel betaald dus ze hoeven hun best niet meer te doen. Helaas is dat dus ook echt zo. Sommige klassen krijgen vaker geen les dan wel. Als een leraar ziek is, of iets beters te doen heeft, dan moeten de kinderen alsnog komen. Moeten ze van 7.30 tot 13.00 in het lokaal gaan zitten niks doen. De directrice van mijn schooltje is bijvoorbeeld heel vaak ziek. Toen ze de eindexamenklas had zakte het slagingspercentage dan ook drastisch. Nadat ze weer twee weken ziek was geweest zijn de andere leraren en ik bij haar op bezoek geweest. Bleek dat ze ‘mbola reraka’ was. Nou klinkt dat in het malagasy heel ernstig maar in feite zegt ze gewoon dat ze te moe is om naar school te komen. Jammer voor de kinderen maar de juf is moe.... Ik heb haar wat multivitamines gegeven, als je alleen maar rijst met spagetti eet kan ik me ook wel voorstellen dat je niet zoveel energie hebt, en hoop dat ze na de vakantie beter is.
Het is niet alleen wanneer de lerares ziek is dat de kinderen geen les krijgen. Ook als er vergadering is , de lerareren betaald krijgen of een feestje op een andere school wordt er geen les gegeven. Om de directrice te kunnen bezoeken is de school om 10.00 uur dicht gegaan. En het hoeft ook niet persee de juf te zijn die ziek is om geen les te krijgen; een van de leraressen heeft een baby die ze elke dag mee neemt, en borstvoeding geeft tijdens de lessen. Nou is het helaas zo dat baby’s nog wel eens ziek zijn of vaccinaties moeten hebben, dus dan blijft de juf ook maar weg.
Wanneer er dan wel school is wordt een groot deel van de tijd gebruikt om schoon te maken. Voordat de school begint vegen de kindertjes eerst het gebouw goed schoon. Dit gebeurt natuurlijk wel in ingeroosterde lestijd want de leraren komen altijd precies op tijd of te laat, en er is dus geen kans om het van te voren te doen.
Gelukkig heeft Yvon een extra leerkracht aangenomen voor de school, Voahirana. Ze werkt er nu al een paar jaar en ze doet echt goed werk. Ze is de enige van de leerkrachten die bijna altijd op school is, ze komt altijd op tijd en neemt haar werk serieus. Yvon betaalt haar nog geen 15 euro per maand en daardoor krijgen de kinderen een stuk beter onderwijs. Een tijdje heeft de regering haar salaris betaald maar daar zijn ze weer mee opgehouden. Nu betaald Yvon het dus maar weer. Ze geeft nu de hoogste klassen les en de cijfers schieten omhoog. Op deze manier kunnen de kinderen die te arm zijn om naar privescholen te gaan toch goed onderwijs krijgen.