terug in het dorp

Allereerst wil ik mijn excuses aanbieden voor de leegte op mijn blog. Ik heb echter wel een goed excuus. Voor internet of ander computertime moet ik namelijk naar Tana. Dat is nogal een operatie; Ik loop naar Ambohimanga (=45 min.). Vandaar gaat de bus naar Tana, als hij vol is. Daar moet ik dus op wachten. Als hij eenmaal rijdt duurt het meer dan een uur voor ik aankom in Tana. Daar pak ik een andere bus die zich vervolgens in het verkeer van de hoofdstad mengt. Iedereen die klaagt over files in Nederland wil ik graag een keer uitnodigen in Antananarivo. Bij elkaar is het drie uur reizen van mijn huisje naar het internetcafe. Dat is dus ook drie uur terug. Het internetcafe is van ma t/m za open. Op al deze dagen geef ik les. Op maandag heb ik de meeste tijd: dan ben ik om 8.30 klaar met lesgeven, dan ga ik direct naar Tana. Om vijf uur moet ik terug zijn. Dan wordt het namelijk donker, en donker is hier op het platteland ook echt heel donker. Ik zie het niet zitten om op de tast door rijstvelden en bossen te schuifelen dus hou ik me heel strikt aan de vijf uur grens. Er blijft dus niet zo heel veel tijd over. Die tijd gebruik ik voornamelijk om mijn lessen engels voor te bereiden (woordenlijstjes en oefeningen etc uittypen en kopieren). Helaas is mijn blog er een beetje bij ingeschoten.
Ik ben inmiddels alweer een week of 9 terug in het dorp en ben weer volop aan het lesgeven. Gym en engels op de basisschool en een losse cursus engels op de zaterdag. Het is leuk om te zien dat de kinderen op de basisschool echt vooruitgaan en ook de lessen op de zaterdag zijn een succes. Ik heb iedere zaterdag tussen de 40 en 60 leerlingen. Sommigen zien het als een leuk uitje maar er zijn er ook veel die heel gemotiveerd zijn en iedere week weer komen. Wat ik het leukste vind is dat kinderen van de school die een koekje hebben gewonnen de zaterdag daarop ook bij de cursus komen. (ik geef oefeningen en degene die het het best gemaakt heeft krijgt een koekje, soort aanmoediging en positieve aandacht als beloning).
Ik heb een stapel woordenboeken gekocht, dat vonden ze geweldig. Ze mogen de boeken van me lenen of met korting overkopen. Een aantal boeken hou ik achter voor de bibliotheek die in het gemeenschapshuis komt. Daar komen ook een stapel teksten in het engels, de stencils die ik gebruik voor de lessen en grammaticaboeken te liggen. Verder alle tijdschriften en boeken (Engels/Frans/Malagasy) die ik kan vinden.
Het gemeenschapshuis begint nu op te schieten. De meeste bakstenen zijn gemaakt en gebrand en het metselen is begonnen. Het is nogal een proces dat bakstenen maken. Er moet klei opgegraven worden en naar de machine worden gebracht. De machine maakt er dan een worst van die de mannen in blokjes snijden. De blokjes worden dan uitgelegd om te drogen en na een week opgestapeld om gebrand te worden. Ze laten gangen vrij in de stapel waarin rijstkaf wordt gebrand. Met modder wordt de stapel dichtgemetseld om de warmte binnen te houden. Als de stenen gebrand zijn worden ze de heuvel opgedragen naar de bouwsite.
Een hoop werk maar Yvon heeft me uitgelegd dat kant en klare bakstenen kopen nogal een grote kostenpost zou worden (>2500 euro) Bovendien heft Yvon een soort vreemde passie voor bakstenen maken en geeft dit werkgelegenheid in het dorp.
Het huis zal voor het regenseizoen af zijn. Yvon heeft al een generator en zonnepanelen gekocht voor de stroomvoorziening. Ik vind zelf de bibliotheek heel belangrijk, maar ik daar zou ook graag een computer met internet willen hebben. Als de kinderen met computers leren omgaan zou dat hun kansen op de arbeidsmarkt drastisch verbeteren. Als het huis af is gaan we zeker kijken wat de mogelijkheden zijn wat betreft stroomvoorziening, verbinding en geld.
Inmiddels krijgen de kinderen twee keer per week een maaltijd op school om het ‘groene seizoen’ door te komen, het seizoen waarin alles net niet rijp genoeg is om te oogsten. De maaltijden bestaan uit rijst met ‘laoka’. Laoka kan alles zijn, alles het maar over de rijst gaat. We hebben als eis gesteld dat er in ieder geval groente en vlees in moet zitten want een favoriete maaltijd hier is rijst met macaroni (mmmm…. Koolhydrathen met koolhydraten). Gelukkig vinden de kinderen maaltijden uit de schijf van vijf ook heel lekker en eten ze keurig hun bordje leeg. Dank Buurvrouw Riet. Als ik wat meer tijd heb zal ik foto’s van de maaltijden op internet zetten en wat meer uitwijden over mijn lessen engels.