settelen in Ambohitrangano

Nog even en dan zit ik in mijn huisje op het platteland. Het begint al aardig vorm te krijgen. Yvon heeft besloten, in overleg met mij, om het zo traditioneel mogelijk te houden. Ikzelf vind dat natuurlijk enorm leuk en Yvon krijgt er allemaal jeugdherinneringen van. (ow.. the straw mats were so soft, we used to sleep on them) Die stro matten zullen bij mij echter alleen functioneren als tapijt, ze hebben al een prachtig tweepersoons bamboobed voor me geregeld. De tweede verdieping zit er inmiddels in en als het goed is is de trap nu ook af. We zijn nu bezig met het sanitair. Dat wil zeggen: ik krijg een emmer met een toilet bril erop gespijkerd. Het is een tussenoplossing want Yvon wil een biogas instalatie maken. In die constructie poep je in een gat in de grond en ga ik koken op het gas dat die poep oplevert. Ik ben benieuwd. Het gaat alleen wel een tijdje duren voordat dat klaar is dus in de tussentijd krijg ik een ‘bucket’ zoals we dat hier in huis liefkozend noemen. Als je hierop je behoefte hebt gedaan doe je er droge bladeren op en na een paar keer gooi je hem leeg. Dat kan makkelijk want ‘really…. They say it doesn’t smell) Wederom.. ik ben benieuwd. Het is in ieder geval een een enorme verbetering met de dorps wc want dat is een gat in de grond met wat plastic zakken erom heen gehangen tegen het zicht. Helpt natuurlijk geen drol, dus je zit er en plein public te poepen. Nu kan ik lekker in mijn eigen huisje op mijn bucket…
Naast mijn hypermoderne bucket krijg ik ook een waterzuiveringsinstalatie. Aan een groot olievat bouwen we dan een filter van stenen, zand en steenkool. Dat zuivert het water van de ergste dingen want ik drink gewoon uit een stroompje langs het dorp. Met die waterzuivering en biogasinstalatie wordt het huisje natuurlijk een enorm ecofriendly testhouse. Yvon hoopt hiermee de andere dorpsbewoners ook aan te sporen tot een wat gezondere lifestyle. Voor het huisje ligt een soort platje. Yvon laat hier een hekje omheen maken waardoor er een soort tuintje ontstaat. Ik ga proberen hier wat groente en fruit te verbouwen. Zolang je het water geeft groeit alles hier knetterhard dus dat zou niet zo’n probleem moeten zijn.
Intussen begint mijn lesprogramma wat meer vorm te krijgen. Ik ga 3 uur per week engels geven en 6 uur per week gym. Verder zal ik verantwoordelijk zijn voor de groentetuin van de school. Afgelopen week is de school begonnen. De eerste schooldag was tevens een vergadering van de ouderraad van de school. Nogal chaotisch… Eind novenmber komt het ministerie de school inspecteren. Voor die tijd moet de deur van het toilet gemaakt worden (dat is nu nog een stalen plaat dat je voor de deuropening schuift) en muren geverfd worden. Omdat verf voor de dorpsbewoners nogal een investering is en ze het eigenlijk met klei wilden doen hebben we aangeboden om de verf te betalen. Kosten: ongeveer 9 euro… Het is belachelijk hoe weinig dingen hier kosten en hoeveel je met een beetje hollands geld kunt doen. De kinderen en de ouders vinden het allemaal helemaal geweldig dat ik hier ben. Zo’n vasaha (buitenlander) in je dorp is toch wel spannend. Bij de vergadering vertelden de ouders dat ze heel blij waren met alles wat Yvon met hulp van de kerk in Zevenaar doet. We hebben afgesproken dat ik de komende tijd alle projecten ga bekijken die tot nu toe in het dorp zijn uitgevoerd en kijken wat de dorpsbewoners nog nodig hebben.
Hier in Tana gaat het inmiddels zijn gangetje. Soms ga ik met Yvon naar het dorpje toe, op andere dagen krijgen les in Malagasy. Soms neem ik een dagje vrij en ga ik het vogelpark naast het huis of naar de dierentuin. In de dierentuin kreeg ik gelijk een rondleiding achter de schermen bij de Lemuren en mocht ik ze voeren. 't kost natuurlijk wel een flinke fooi aan de verzorger maar ontzettend leuk.
De laatste tijd heeft het veel geregend. En als het regent in Madagascar gaat het ook gelijk goed hard. Bij een storm een paar dagen terug is een boom omgewaaid en bovenop de electriciteitsdraden gevallen. We hebben toen 1,5 geen stroom gehad. Dat hebben ze toen nog snel gerepareerd want soms duurt het wel een dag of 4 voor je weer licht hebt.
Intussen prober ik een visum te krijgen dat ik langer in Madagascar kan blijven. Dat is nogal ingewikkeld want daarvoor heb ik een verklaring omtrent gedrag nodig uit Nederland, een verklaring dat ik geen strafblad heb. Dat duurt dus 4 weken, plus de tijd die het kost om het naar Madagascar te sturen. Niet heel handig aangezien mijn visum maar een maand geldig is. Om de instanties tegemoet te komen heb ik een brief van de Nederlandse Consul gekregen waarin zij verklaart dat ik, naar haar weten, geen crimineel ben. Ook konden we bij de rechtbank in Antanarivo een brief krijgen dat ik geen strafblad heb. Dat weten ze natuurlijk niet maar als je wat geld betaald willen ze dat best verklaren. Soms is corruptie toch best handig. Helaas vinden ze dat bij het ministerie nog niet genoeg dus de komende tijd moeten we wat gaan regelen om toch een visum te krijgen. Het was sowieso al een gedoe, Ik had in totaal 9 pasfoto's nodig en we zijn bij 5 verschillende instanties geweest. Dan weer om een certificate de residance te halen, dan weer om mijn handtekening te laten autoriseren.. wat dat ook mag wezen.. Op deze manier zie ik wel heel Tana en omgeving en heb ik al veel leuke marktjes enzo ontdekt.. Ik ga thuiskomen met een heleboel souvenirs...